Joyce Fatima Gabriel’s memory of Antony Rajendram

தமிழ்

அன்ரனி இராஜேந்திரம் அவர்கள் பற்றிய யொய்ஸ் பாத்திமா கபிரியலின் நினைவுப் பதிவு

குட்டி அங்கிள் எனது அம்மாவின் தம்பி.
அவர் 1955 ஆம் ஆண்டு முத்தவெளியில் இருந்து மோட்டார்சைக்கிளில் வெளிக்கிட்டது நினைவிருக்கிறது.
அதன் பின் நாங்கள் நோர்வேக்கு வந்த பின் வசதி கிடைக்கும் போதெல்லாம் வருவார். நான் நோர்வேயில் Sola எனும் இடத்தில் வசிக்கிறேன். நாங்கள் நோரவேக்கு வந்த தொடக்கத்தில் என்ன சந்தேகம் இருந்தாலும் அங்கிளுடன் கதைப்போம்.
எனக்கு ஒரு துன்ப விடயம் நடந்தது. அவர் அடிக்கடி Sola விற்க்கு வருவார். அவரின் வருகை எனக்கு மிகவும் ஆறுதலாகவும், சந்தோசமாகவும் இருந்தது. அவர் கதைக்கும் விதம் மனதுக்கு அமைதியாயிருக்கும். எனக்கு இன்றும் மறக்க முடியாத ஒரு விடயம்,
1990 ம் ஆண்டு ஆவணி மாதம் Sola விற்க்கு வந்து, மாலை பேர்கனுக்கு வெளிக்கிட்டார். அவரது பார்வையிலிருந்து நாங்கள் மறையும் வரை திரும்பிப் பார்த்து பார்த்துப் போனார். இந்தப் பொடியன்  பார்த்துப் பார்த்துப் போகுது, எனக்கு பயமாயிருக்குது என்று மம்மி சொன்னார்.
அதுதான் குட்டி அங்கிளின் கடைசி Solaப் பயணம்.

90 வது அகவை நினைவாக மருமகள்,
யொய்ஸ் கபிரியல்
சூலா, நோர்வே 14.06.2022

---

Norsk

Joyce Fatima Gabriels minne av Antony Rajendram

Kutty onkel er min mors yngre bror.
Jeg husker at han reiste av gårde på en motorsykkel fra Muthaveli i 1955.
Deretter, da vi hadde kommet til Norge, besøkte han oss når han kunne. Jeg bor i Sola, Norge. Uansett hvilken tvil vi hadde i begynnelsen av vår ankomst til Norge, ville vi snakke med onkel.
En trist hendelse skjedde med meg. Da kom han ofte på besøk til Sola. Hans besøk var trøstende og ga glade for meg. Måten han snakker på er beroligende. En hendelse jeg aldri vil glemme var da han kom til Sola i august 1990. I ettermiddag reiste han til Bergen. Han snudde seg ofte og så tilbake på oss frem til vi var ute av syne hans. Mamma sa at denne «gutten» snur og ser på oss. Det gjør meg redd.
Det var Kutti uncle sin siste tur til Sola.

Fra nevøen Joyce Gabriel til ære for 90-årsjubileet.
Sola, Norway 14.06.2022

---

English

Joyce Fatima Gabriel’s Memory of Antony Rajendram

Kutty uncle is my mother’s younger brother.
I remember him setting off on a motorcycle from Muthaveli in 1955.
Then, when we arrived in Norway, he visited us whenever he could. I live in Sola, Norway. Whatever doubts we had at the beginning of our arrival in Norway, we wanted to talk to our uncle.

A sad incident happened to me. Then he often came to visit Sola. His visit was comforting and brought joy to me. The way he talks is soothing. I will never forget the event when he came to Sola in August 1990. That afternoon he travelled to Bergen. He often turned around and looked back at us until we were out of his sight. Mom said this “boy” turns around and looks at us. It scares me.
It was Kutti uncle’s last trip to Sola.

From her nephew Joyce Fatima Gabriel in honour of his 90th birthday.
Sola, Norway 14.06.2022

---

---